دلنوشته های یک ذهن تب آلود. قلمی سبز از پهنای بودنت. بهانه ی بودنم را از من نگیر! وبلاگ اشعار فاضل نظری. وبلاگ اشعار محمد علی بهمنی. وبلاگ اشعار حمید رضا برقعی. وبلاگ اشعار امید صباغ نو. وبلاگ اشعار محمد مهدی سیار. وبلاگ اشعار بهمن صباغ زاده. وبلاگ اشعار مخمد کاظم بهمنی. وبلاگ اشعار سید مهدی موسوی. وبلاگ اشعار نغمه مستشار نظامی.

قصه ی هرزه گیه باد. قصه ی مردی که می رفت. تا که فردا رو ببینه. بعد از آن بیشه ی سبز. شاید که آنجا نباشد اینجور. مشکلاتش یه قدم از او جلوست. رو سیاهی سایه ی همراه اوست. جیب خالی هم همیشه بسته به شلوار اوست. بیشه ی سبز را او رد کرد. قله و هر چی که در راهش بود را هم فتح کرد. هیچ حاصل از فراز و از نشیب.

به سراغ من اگر ميآيي پشت هيچستانم. و نوبت خود را انتظار میکشیم. نوشته شده توسط حامد در شنبه دهم اردیبهشت ۱۳۹۰. به نام آنكه كلمه را آفريد. و كلمه چه بزرگ بود در كلام او و چه كوچك شد آن زمان كه ميخواستم از او بگويم.